Door: Lisa
Daar zit ik dan. Samen met mijn moeder in dezelfde outfit onderweg naar Parijs. De &C van Chantal Janzen gescoord op Schiphol en een heerlijk kopje thee van de KLM-crew. Een besef momentje als je het mij vraagt. Het mag en kan namelijk weer.
Afgelopen januari, na een bizar drukke decembermaand, vond ik de opstart van het nieuwe jaar moeilijk. Corona was nog niet voorbij en de negativiteit die heerste onder iedereen werd ik zat. Hier haalde ik maar geen energie uit. En toch heb ik een dosis positieve vallen- en opstaan energie meekregen van mijn ouders! Bewonderenswaardig hoe zij zich door deze tijd heen worstelen. Want uniek genoeg gaat het ons super goed af, maar de energie en tegenslagen die we gedurende een werkproces mee maken vallen niet altijd mee.
Soms zit het mee, soms zit het tegen…
De levertijden, prijsverhogingen en alles wat er omheen mag gebeuren was een toestand! Zo hadden wij in januari een planning te halen van een stel waarvan hun tweede kindje op komst was. Als moeder zijnde wil je niets liever dan een kersverse moeder een geweldig, maar vooral helemaal ‘baby-ready’ interieur geven! Twee dagen voor kerst belde de tegel leverancier op dat al zijn personeel uit Bologna Italië corona had. Ze zouden in het nieuw jaar weer gaan rijden. Toen kwam er een besef moment dat ze in Italië vakantie vieren tot zondag 9 januari en we zouden 3 januari starten met tegelen… Ik rende naar mijn vader toe om te vragen of we een oplossing konden vinden. “Schatje,” zei hij “we zitten tot eind april vol en het is twee dagen voor kerst we kunnen niks meer wijzigen in de planning…”
Leuk feitje: Wij lunchen altijd nog met ons eigen gezin tussen de middag en ook dit verhaal kwam aan bod.
Wat was de oplossing?
Bas zei: “Desnoods huren we maar een grote bus, dan gaan we ze zelf wel halen.” Nel lachte: “3500 kilo aan tegels? Daar heb je een ander rijbewijs voor nodig! We bellen onze oom Jan. Hij weet veel van transport en wie weet komt er nog iemand de aankomende dagen langs Bolgona om onze tegels op te halen?” Natuurlijk zag ik dit als een uitdaging. Ik had met mezelf afgesproken dat we kost wat kost in januari de planningen zouden gaan halen. Oom Jan aan de telefoon, hij had niemand, maar had wel een nummer. En diegene had nog een nummer… en nog een… en binnen 24 uur had ik iemand gevonden! Om 16:00 uur op kerstavond reed een lege vrachtwagen langs onze leverancier in Italië.
Ik zei nog tegen mijn vader: “Een vrouw in nood wordt door de meeste mannen gehoord en die beste man vond het niet erg om precies 40 minuten om te rijden, zodat Lisa in het nieuwe jaar haar eerste project met een gerust hart kon starten.” Dankbaar en heel blij ging ik langs de bakker ‘tijd voor een bakkie’ en dit keer met gevulde koeken om te vieren dat het gelukt was. Wat begon als iets onmogelijks en heel negatiefs is toch weer opgelost!
Klaar voor alle interieurinspiratie!
De Maison et Objet beurs in Parijs werd verzet naar eind maart i.p.v. januari. En corona lijkt bijna verdwenen, dus hoog tijd om positiviteit energie op te doen en een hele dosis met inspiratie mee terug te nemen. We hebben er zin in!
